Predrag Matvejević (1932-2017)

Bosanskohercegovački pisac, hrvatski i talijanski državljanin, jedan od najpoznatijih publicista u jugositočnoj Evropi, Predrag Matvejević rođen je u Mostaru 1932. godine. Tu je završio pučku i srednju školu, a na Filozofskom fakultetu u Sarajevu studirao romanistiku, a taj studij je završio u Zagrebu.
Na pariškom sveučilištu Sorbonne doktorirao je komparativnu književnost i estetiku 1967, a 1994. stekao pravo redovne profesure. Na Filozofskom fakultetu u Zagrebu predavao je francusku književnost od 1959. do 1991. godine, na Trećemu pariškom sveučilištu (Nouvelle Sorbonne), predavao je slavenske književnosti od 1991. do 1994, a od 1994. do 2007. srpski i hrvatski jezik i srpsku i hrvatsku književnost na rimskom sveučilištu La Sapienza.
Njegov "Mediteranski brevijar" preveden je na brojne svjetske jezike, od Tokija do Los Angelesa. Šezdesetak uglednih talijanskih umjetnika potpisalo je prije godinu inicijativu da se Predragu Matvejeviću dodijeli Nobelova nagrada za književnost upravo zbog "Mediteranskog brevijara". Među začetnicima te ideje bili su i glasoviti talijanski književnik Umberto Eco te Claudio Magris.
Bio je član Akademije nauka i umjetnosti BiH od 2002. godine i Savjeta lijevo orijentiranoga časopisa Novi Plamen.
Bio je počasni i doživotni potpredsjednik Međunarodnoga PEN kluba u Londonu, kao i predsjednik Znanstvenoga vijeća Mediteranskoga laboratorija u Napulju. Bio je i savjetnik za politiku spram Sredozemlja Evropskog povjerenstva.
Nositelj je odličja koje su mu dodijelili predsjednici nekoliko država – Stjepan Mesić mu je 2001. godine dodijelio Red Danice hrvatske s likom Marka Marulića, a u Francuskoj je dobio najveće priznanje - Nacionalni red Legije časti.
Posljednjega dana u julu 2013. godine Gradsko vijeće Grada Sarajeva Predraga Matvejevića proglasilo je počasnim građaninom. U obrazloženju je navedeno kako je kao književnik i esejist učinio nemjerljiv doprinos stvaranju ambijenta u svjetskim okvirima za protok istine o agresiji na BiH.

Dubravko Lovrenović (1956-2017)

Dubravko Lovrenović, bh. medievalista, rođen je 30. augusta 1956. godine u Jajcu. Na Odsjeku za historiju Filozofskog fakulteta u Sarajevu diplomirao je 1979. godine. Na istom je fakultetu odbranio doktorat "Ugarska i Bosna (1387-1463)" 1999. godine. Na istom je Odsjeku prošao sva univerzitetska zvanja. Bio je redovni profesor na oblasti Historija srednjeg vijeka.
Zimski semestar 2001/2002. godine proveo je kao gostujući profesor na američkom univerzitetu Yale. Godine 2005. boravio je i kao stipendist na Centralno-evropskom univerzitetu u Budimpešti. Bio je predsjednik Odsjeka za historiju i prodekan za nastavu Filozofskog fakulteta u Sarajevu.
Objavio je veći broj knjiga i radova o srednjem vijeku u domaćim i stranim stručnim časopisima, kao i više desetina tekstova publicističkog tipa. Sudjelovao je na većem broju naučnih skupova. Urednik je brojnih izdanja knjiga, organizator naučnih skupova, voditelj i učesnik u radu u više naučnih projekata, recenzent brojnih izdanja, promotor brojnih publikacija i član više redakcija.
Bio je član ANU BiH, sekretar Odbora za historijske nauke pri Akademiji, te u sastavu Komisije za zaštitu nacionalnih spomenika Bosne i Hercegovine i Komisije za saradnju sa UNESCO-m. Od 2012. bio je član Društva za proučavanje srednjovjekovne bosanske historije.
Lovrenović je također bio i član većeg broja udruženja i organizator pomaganja ugroženom stanovništvu na području BiH.
Povremeno je bio politički aktivan. Od 2001. do 2003. godine bio je zamjenik ministra obrazovanja, znanosti, kulture i sporta u Vladi Federacije BiH.
Posebni fokus njegovog profesionalnog angažmana bio je na srednjovjekovnoj bosanskoj i evropskoj historiji, s posebnim osvrtom na regiju centralno-istočne Evrope, Ugarsko-bosanskim odnosima u srednjem vijeku, recepciji i tumačenju bosanskog srednjovjekovlja u novom vijeku i savremenom dobu, historijskim mitovima i njihovoj upotrebi te materijalnoj kulturi (stećci prije svega).